‏میان تمام نداشتن ها دوستت دارم

‏میان تمام نداشتن ها دوستت دارم
شانس دیدنت را هر روز ندارم
ولی دوستت دارم...
وقتی دلم هوایت را میکند حق شنیدن صدایت را ندارم
ولی دوستت دارم...
وقتهایی که روحم درد دارد می شکند،شانه هایت را برای گریستن کم دارم
ولی دوستت دارم...
وقتی دلتنگتم ،آغوشت را برای آرام شدن ندارم
ولی دوستت دارم...
آری همه وجودمی ولی هیچ جای زندگی ام ندارمت
و میان تمام نداشتن ها بازهم با تمام وجود
"دوستت دارم"...
دلتنگ دلتنگم...
هرکس جای من بود"می برید"
اما...
من هنوز"می دوزم"
دلم تنگ شده برایت...
اما نمی شود برایت بگویم از این همه "دلتنگی"...
دلتنگی را نشانت می دهم برایت با این نوشته!!!
جایی میگذارم که شاید یک روز از آنجا گذرکنی و بخوانی
و کاش بدانی مخاطب من "تو" بوده ای
تویی که اگر اجازه داشتم
نشانت می دادم به همه و می گفتم
اورا نگاه کنید
"تمام دنیای من است"