عقرب در قمرت پاک بهم ریخت مرا

عقرب در قمرت پاک بهم ریخت مرا
عطش چهره ی نمناک بهم ریخت مرا


مستی لعل لبت درخور اغیار مباد
سرخوشم یار که این تاک بهم ریخت مرا


عشق تو چون شرری خرمن جانم را سوخت
سوزش سینه ی صدچاک بهم ریخت مرا


" آسمان بار امانت نتوانست کشید "
طالع و قرعه ی افلاک بهم ریخت مرا


بیستون نام تو را تا که شنید از فرهاد
به خدا ناله ی پژواک بهم ریخت مرا


تا نگاهم به سر کوچه ی معشوق رسید
دست غیب آمد و بی باک بهم ریخت مرا


من که در سنگدلی شهره به عالم بودم
عاقبت غمزه ای از خاک بهم ریخت مرا