وقتی میشینم یه گوشه و فکر می کنم،می بینم من، میبینم تو، م

وقتی میشینم یه گوشه و فکر می کنم،می بینم من، میبینم تو، میبینم
همه ی ما، اکثر اوقاتی که با خدا حرف میزنیم و گریه می کنیم، از سر مشکلاتـه!
توی خاطره ی ذهن کوچیکم،کم پیش اومده،کم شده یا اصلا نشده
بشینم یه گوشه و با خدا حرف بزنم و گریه کنم از سر خوشحالی داشتنش..از سر خوشحالی بودنش..
کم پیش اومده جای اینکه با یه دلخوری بزرگ بگم "بده بهم..د آخه چرا منو نمیبینی خدا؟"...
با یه لبخند عمیق و چشم نَم، بگم "مرسی که دادی بهم..مرسی که منو میبینی خداجون"



کم پیش اومده یه قلب خوشکل براش بکشم و براش،لااقل یه خورده از اون همه نعمتی که داده رو ردیف کنم و تنگش یه دوستت دارم و ممنون بنویسم. راستی..تا حالا نشستی فکر کنی به دونــه دونـــه ،نعمت هایی که داری؟! بیاید بشماریم، دونه دونه...بشماریم و بنویسیم.. بیاید دور هم و از هم، شکر کردن رو،نعمت ها رو، لبخند خدا رو یاد بگیریم و مرور کنیم دونـــه دونـــه:)

#خدایا_شکرت