لبه پرتگاهه بودن ونبودن!

لبه پرتگاهه بودن ونبودن!
رو به درّه ای تاریک به نام دنیازدگی!
نسیمی حتی میتواند سقوطم را سبب شود در این بیغوله فریب.
می اندیشم!
به توکه ازآغاز بالبخند گفتی:
هیچوقت تنها نیستی! من همیشه با توام،نزدیکم!
نگاه میکنم،نمیبینم!
چشم میبندم تابپرم!
ناگاه صدایی از درونم میگوید:
" من هستم"
نزدیکتر از رگ گردنت!