کاش برای چند لحظه توی ذهنم میمردم.
کاش برای چند لحظه توی ذهنم میمردم.
اونوقت بعدش قرار نبود نفسایی که از سردرد و خستگی به شمارش افتادن و جمع کنم. ولی همیشه همینه، میبینم، میشنوم، زخم میخورم و با خنده ای که در تلاشه غم چشمامو پنهون کنه همه رو فریب میدم، روالِ زندگی همینه.
اونوقت بعدش قرار نبود نفسایی که از سردرد و خستگی به شمارش افتادن و جمع کنم. ولی همیشه همینه، میبینم، میشنوم، زخم میخورم و با خنده ای که در تلاشه غم چشمامو پنهون کنه همه رو فریب میدم، روالِ زندگی همینه.
۱.۱k
۰۱ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.