خشوع ، استاد علی اکبر خانجانی
از کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد اول
(فلسفه خشوع)
خشوع بمعنای غایت تواضع و حيا و شرم و خاکساری در حضور خداست که البته در روابط با خلق خدا آشکار می‌شود و آن محصول تقرب بخداست چرا که خداوند مظهر کمال است و انسان بمیزانی که به او نزدیک می شود غایت حقارت و نابودی خود را می یابد.
خشوع یک ادب نمادین نیست و نمی‌تواند باشد بلکه حاصل معرفت نفس است زیرا آدمی هر چه که خود را بیشتر می شناسد جز جهل و جنون و ناپاکی و حقارت خود را نمی یابد و همین امر موجب تقرب بخدا بعنوان كانون عظمت و قداست و قدرت می‌شود . لذا حيا و تواضع محصول طبیعی معرفت و علم است زیرا رشد در علم و معرفت چیزی جز احاطه بر جهل و ضلالت خود نیست. اینست که میزان ایمان همانا میزان کشف کفر خویش و احاطه بر آن است و میزان علم نیز همان میزان کشف اعماق جهل خویش است.
تألیف:«استاد علی اکبر خانجانی »
(فلسفه خشوع)
خشوع بمعنای غایت تواضع و حيا و شرم و خاکساری در حضور خداست که البته در روابط با خلق خدا آشکار می‌شود و آن محصول تقرب بخداست چرا که خداوند مظهر کمال است و انسان بمیزانی که به او نزدیک می شود غایت حقارت و نابودی خود را می یابد.
خشوع یک ادب نمادین نیست و نمی‌تواند باشد بلکه حاصل معرفت نفس است زیرا آدمی هر چه که خود را بیشتر می شناسد جز جهل و جنون و ناپاکی و حقارت خود را نمی یابد و همین امر موجب تقرب بخدا بعنوان كانون عظمت و قداست و قدرت می‌شود . لذا حيا و تواضع محصول طبیعی معرفت و علم است زیرا رشد در علم و معرفت چیزی جز احاطه بر جهل و ضلالت خود نیست. اینست که میزان ایمان همانا میزان کشف کفر خویش و احاطه بر آن است و میزان علم نیز همان میزان کشف اعماق جهل خویش است.
تألیف:«استاد علی اکبر خانجانی »
۷۰۷
۰۹ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.