بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
علوم یا اصطلاحات علمی به ویژه در علوم سیاسی اغلب از مسیر علمی و کار بردی خود خارج شده و به یک ابزار فرهنگی و تبلیغاتی برای اهداف سیاسی مبدل میگردند. از این رو اسم ها را به ایسم ها مبدل کرده و آنان را به عنوان مکتب ارائه داده و سعی دارند که القا کنند هیچ چارچوب دیگری وجود ندارد و هر که هست با هر گونه هدف، دانش و بینشی، لابد در یکی از این قالبهالی که ما تعریف کردهایم قرار میگیرد. سپس به نفی و اثبات قالبها در راستای اهداف خود میپردازند تا افراد، احزاب، حکومت ها یا جریانهای مورد نظر بر آن اساس رد یا تأیید شوند.
الف) - تكنوكراسی Technocratie كه از واژه تكنيك يا فنّ گرفته شده را به معنی حكومت دانايان فنّ يا فن سالاری گرفته اند و عناصر تشكيل دهنده اين نوع حكومتها را تكنوكرات گفتهاند؛ و مدعی هستند که حکومت تکنوکراتها صاحبان فنون بر مردم، صرف نظر از عقاید، گرایشات، تمایلات و دین آنها سبب رشد و پیشرفت جامعه میشود. این اصطلاح را به ويليام هنری اسمايت (1919 میلادی) نسبت میدهند.
ب) - در تعریف تئوکراسی نیز گفتهاند: حکومتی را گویند که در آن قدرت مطلق در دست یک مرجع روحانی نظیر پیامبر ، پاپ و یا خلیفه است و ظاهراً حکومت از جانب خداوند است و فرمانهای خداوند را تفسیر و اجراء میکند. مثل حکومت موسی (ع) بر بنیاسرائیل، یا حکومت خلفاء و حکومت پاپها و میافزایند حکومت جمهوری اسلامی و ولایت فقیه نیز از همین نوع است.
ج) - این اصطلاحات و تعاریف مترتب بر آنها، همه یک نوع قالبسازی هدفمند هستند. چه کسی گفته که در تکنوکراسی فن سالاری، الزاماً تخصص در ابزار و صنایع فنّ قلمداد میگردد؟ چه کسی گفته که تنها عامل رشد، خوشبختی و کمال انسانها در جوامع مختلف، فقط ابزار تکنولوژی است؟ چه کسی گفته که از پیچگوشتی شناسی تا فضاشناسی فنّ است، اما انسان شناسی یا اسلام شناسی فنّ نیست؟ چه کسی گفته که اگر صاحبان و متخصصین صنایع و سرمایه به حکومت برسند، آن حکومت تکنوکراسی است، اما اگر متخصصین در انسانشناسی، حقوق یا دینشناسی به حکومت برسند، دیگر تکنوکراسی نیست؟
البته جهان غرب امروز تکنوکراسی به معنای حکومت متخصصین در علوم صنایع (تکنیک) را نفی کرده و معتقد به حکومت نخبگان شده است. اما چه کسی گفته که نخبه یعنی زورمداران و یا هر کسی که آنها او را نخبه قلمداد کنند؟(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
علوم یا اصطلاحات علمی به ویژه در علوم سیاسی اغلب از مسیر علمی و کار بردی خود خارج شده و به یک ابزار فرهنگی و تبلیغاتی برای اهداف سیاسی مبدل میگردند. از این رو اسم ها را به ایسم ها مبدل کرده و آنان را به عنوان مکتب ارائه داده و سعی دارند که القا کنند هیچ چارچوب دیگری وجود ندارد و هر که هست با هر گونه هدف، دانش و بینشی، لابد در یکی از این قالبهالی که ما تعریف کردهایم قرار میگیرد. سپس به نفی و اثبات قالبها در راستای اهداف خود میپردازند تا افراد، احزاب، حکومت ها یا جریانهای مورد نظر بر آن اساس رد یا تأیید شوند.
الف) - تكنوكراسی Technocratie كه از واژه تكنيك يا فنّ گرفته شده را به معنی حكومت دانايان فنّ يا فن سالاری گرفته اند و عناصر تشكيل دهنده اين نوع حكومتها را تكنوكرات گفتهاند؛ و مدعی هستند که حکومت تکنوکراتها صاحبان فنون بر مردم، صرف نظر از عقاید، گرایشات، تمایلات و دین آنها سبب رشد و پیشرفت جامعه میشود. این اصطلاح را به ويليام هنری اسمايت (1919 میلادی) نسبت میدهند.
ب) - در تعریف تئوکراسی نیز گفتهاند: حکومتی را گویند که در آن قدرت مطلق در دست یک مرجع روحانی نظیر پیامبر ، پاپ و یا خلیفه است و ظاهراً حکومت از جانب خداوند است و فرمانهای خداوند را تفسیر و اجراء میکند. مثل حکومت موسی (ع) بر بنیاسرائیل، یا حکومت خلفاء و حکومت پاپها و میافزایند حکومت جمهوری اسلامی و ولایت فقیه نیز از همین نوع است.
ج) - این اصطلاحات و تعاریف مترتب بر آنها، همه یک نوع قالبسازی هدفمند هستند. چه کسی گفته که در تکنوکراسی فن سالاری، الزاماً تخصص در ابزار و صنایع فنّ قلمداد میگردد؟ چه کسی گفته که تنها عامل رشد، خوشبختی و کمال انسانها در جوامع مختلف، فقط ابزار تکنولوژی است؟ چه کسی گفته که از پیچگوشتی شناسی تا فضاشناسی فنّ است، اما انسان شناسی یا اسلام شناسی فنّ نیست؟ چه کسی گفته که اگر صاحبان و متخصصین صنایع و سرمایه به حکومت برسند، آن حکومت تکنوکراسی است، اما اگر متخصصین در انسانشناسی، حقوق یا دینشناسی به حکومت برسند، دیگر تکنوکراسی نیست؟
البته جهان غرب امروز تکنوکراسی به معنای حکومت متخصصین در علوم صنایع (تکنیک) را نفی کرده و معتقد به حکومت نخبگان شده است. اما چه کسی گفته که نخبه یعنی زورمداران و یا هر کسی که آنها او را نخبه قلمداد کنند؟(ادامه دارد...)
۷۵۵
۱۰ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.