بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
آیات خدا، برای اندیشیدن است.
لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ - تا در آیات خدا تدبّرکنند واهل خِرَد پند گیرند!(سوره ص بخشی از آیه 29)
آیات خدا، برای تدبّر است، برای کنکاش و خِرَدورزی است. اگر صوابی هست که هست، در همین تدبّر نهفته است.
این فرمان خداست که باید در آن تدبّر کرد، خِرَدورزی نمود. اجازه تدبّر صادر شده است. نترس و در هر فرصتی به عمق معنا برو. چون میوه ای پوسته ها را کنار بزن و مغز را در یاب. ببین برایت چه گوهری نهان کرده اند.
اینجا سخن از اُولُوا الاَلباب است، و اُولُوا الاَلباب- همان مغز خوران اند. آنها کسانی اند که آگاهی های لازم و کاربردی متناسب با عصر و نسل شان را از آن استخراج می کنند.
فرزانگانی اند که آگاهی های زنده از قرآن بیرون می کشند.
ای دوست! به قول امام علی(ع) قرآن، ذو وجوه است. تک وجهی نیست، یک معنای بسته ندارد. چه از اعلی مرتبه وجود نازل گشته و برای همه طبقات هستی و همه لایه های آگاهی سخن دارد. تنها به وجه ظاهر بسنده نکن، غواصی کن و دُرّ و مرجان آن را بیرون بیاور. قرآن، کتاب آفرینش است و آفرینش تک وجهی نیست، وجوه بیشمار دارد. این جهان، تک توصیفی نیست، توصیفات بیشمار دارد. به یک معنا و توصیف قناعت نکن، ذهن خود را قفل نزن، خود را تنها به یک معنای بسته مفروش. بلکه همه قرآن را نوش کن. بگذار لایتناهی آن، حوزه وجودی ات را وسعت بخشد، آگاهی ات را عمیق کند و ظرفیتت را بالا بَرَد. تنها اینگونه است که زندگی ات باز می شود و اوج می گیرد و جهانی می گردد.
چهار ذکر شگفت و قدرتمند قرآنی :
کسانی هستند که ذکرشان "لا اِلهَ اِلّا اَنَا" است. اینان به فنای کامل رسیده و چیزی از نفس شخصی شان باقی نیست.
کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا هُوَ” است. اینان کسانی اند که در هر جا و هر چیز خدا را ناظرند و جز او نمی بینند.
کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا اَنتَ” است. اینان هنوز من دارند و از آن به تمامی کَنده نشده اند، اما خدا را معرفت یافته اند.
کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا الله” است. اینان در ابتدای سلوک خویش اند، تازه تسلیم شده اند، و بسوی معرفت از خدای واحد در حرکتند.
و کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا الَّذِی” است. اینان کسانی اند که هنوز در تردیدند و تنها آخر کار، و آن هم از فرط خوف، ذاکر می شوند. همچون فرعون که با ذکر آن، تنها بدنش از آب نجات یافت! فَالیَوم نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ…قرآن از آينده و غيب خبر مىدهد.(ص 1)
آیات خدا، برای اندیشیدن است.
لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ - تا در آیات خدا تدبّرکنند واهل خِرَد پند گیرند!(سوره ص بخشی از آیه 29)
آیات خدا، برای تدبّر است، برای کنکاش و خِرَدورزی است. اگر صوابی هست که هست، در همین تدبّر نهفته است.
این فرمان خداست که باید در آن تدبّر کرد، خِرَدورزی نمود. اجازه تدبّر صادر شده است. نترس و در هر فرصتی به عمق معنا برو. چون میوه ای پوسته ها را کنار بزن و مغز را در یاب. ببین برایت چه گوهری نهان کرده اند.
اینجا سخن از اُولُوا الاَلباب است، و اُولُوا الاَلباب- همان مغز خوران اند. آنها کسانی اند که آگاهی های لازم و کاربردی متناسب با عصر و نسل شان را از آن استخراج می کنند.
فرزانگانی اند که آگاهی های زنده از قرآن بیرون می کشند.
ای دوست! به قول امام علی(ع) قرآن، ذو وجوه است. تک وجهی نیست، یک معنای بسته ندارد. چه از اعلی مرتبه وجود نازل گشته و برای همه طبقات هستی و همه لایه های آگاهی سخن دارد. تنها به وجه ظاهر بسنده نکن، غواصی کن و دُرّ و مرجان آن را بیرون بیاور. قرآن، کتاب آفرینش است و آفرینش تک وجهی نیست، وجوه بیشمار دارد. این جهان، تک توصیفی نیست، توصیفات بیشمار دارد. به یک معنا و توصیف قناعت نکن، ذهن خود را قفل نزن، خود را تنها به یک معنای بسته مفروش. بلکه همه قرآن را نوش کن. بگذار لایتناهی آن، حوزه وجودی ات را وسعت بخشد، آگاهی ات را عمیق کند و ظرفیتت را بالا بَرَد. تنها اینگونه است که زندگی ات باز می شود و اوج می گیرد و جهانی می گردد.
چهار ذکر شگفت و قدرتمند قرآنی :
کسانی هستند که ذکرشان "لا اِلهَ اِلّا اَنَا" است. اینان به فنای کامل رسیده و چیزی از نفس شخصی شان باقی نیست.
کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا هُوَ” است. اینان کسانی اند که در هر جا و هر چیز خدا را ناظرند و جز او نمی بینند.
کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا اَنتَ” است. اینان هنوز من دارند و از آن به تمامی کَنده نشده اند، اما خدا را معرفت یافته اند.
کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا الله” است. اینان در ابتدای سلوک خویش اند، تازه تسلیم شده اند، و بسوی معرفت از خدای واحد در حرکتند.
و کسانی هستند که ذکرشان “لا اِلهَ اِلّا الَّذِی” است. اینان کسانی اند که هنوز در تردیدند و تنها آخر کار، و آن هم از فرط خوف، ذاکر می شوند. همچون فرعون که با ذکر آن، تنها بدنش از آب نجات یافت! فَالیَوم نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ…قرآن از آينده و غيب خبر مىدهد.(ص 1)
۶۵۱
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.