~you are the trouble of my love~

*ویو سامیا*

+چشمای قهوه ای رنگم رو باز کردم و به درخشش ستاره ها تو اسمون خیره شدم
آجوما: بانو سامیا...سرما میخورید...لطفا برگردید به عمارت
+آجوما...میخام کمی تنها باشم
آجوما: ولی...
+ آجوما!
آجوما: چشم
+ آجوما اروم روی چمن های تپه قدم گذاشت و از من دور شد و به عمارت برگشت
این تپه کنار عمارت پدرمه و من هر از گاهی به اینجا سر میزنم...معمولا احساس میکنم یه کسی من رو به اینجا میکشونه...این تپه حداقل 200 قدم با عمارت پدرم فاصله داره...راه زیادی به نظر میرسه اما من اینطور فک نمیکنم...داشتم به تپه فکر میکردم که یه پسر با موهای مشکی و دست راستش که کاملا تتو بود و استایل مشکی زده بود جلوم ظاهر شد...دروغ چرا...جذاب بود... جلوم روی یه پاش زانو زد و چونمو گرفت و سرمو داد بالا
- تو باید دختر پارک کیونگ جین باشی
+ آ.. آره
- من جئون جونگ کوکم...من یه مافیام و پدرت با من یه مبارزه کرد و باخت...کلی بدهی هم همراهش داشت...بهم گفت برای اینکه بتونه بدهی ها رو پاس کنه باید چه چیزی رو بهم بده...منم بهش گفتم بعدا خودم میام میبرمش
+ خب اون چی بود؟
- تو!
+ من؟ چرا من؟
- متوجه میشی...فعلا همراهم بیا...




like
follow
kament