نام «کنگ» در شاهنامه :
نام «کنگ» در شاهنامه :
در کهن یادگار پیر توس، فردوسی بزرگ، چندین داستان از چندین «کنگ» آمده است :
بهشت کنگ - کنگ گُزین - کنگ افراسیاب - کنگ دژ هودج یا دژهوخت کنگ (پایتخت ضحاک - همین اورشلیم امروزی)- و شهر کنگ (به چینی کنگجو) از شهرهای مهم توران زمین بوده که در «اوستا» با نام «کنگهه» (Kangha) آمده و نباید آن را با «دژکنگ» اشتباه گرفت.
نام «گنگ دژ» (Gang Dezh) نیز در شاهنامه هست که جدای «کنگ» و «کنگ دژ» بوده و این دژ، نه در توران ، که دورتر از آن (در ماچین وچین) بوده و سرزمینی است که «افراسیاب» به داماد خود «سیاوش» بخشید تا شهر «سیاوشگِرد» را در آن بنیاد نهد.
در کهن یادگار پیر توس، فردوسی بزرگ، چندین داستان از چندین «کنگ» آمده است :
بهشت کنگ - کنگ گُزین - کنگ افراسیاب - کنگ دژ هودج یا دژهوخت کنگ (پایتخت ضحاک - همین اورشلیم امروزی)- و شهر کنگ (به چینی کنگجو) از شهرهای مهم توران زمین بوده که در «اوستا» با نام «کنگهه» (Kangha) آمده و نباید آن را با «دژکنگ» اشتباه گرفت.
نام «گنگ دژ» (Gang Dezh) نیز در شاهنامه هست که جدای «کنگ» و «کنگ دژ» بوده و این دژ، نه در توران ، که دورتر از آن (در ماچین وچین) بوده و سرزمینی است که «افراسیاب» به داماد خود «سیاوش» بخشید تا شهر «سیاوشگِرد» را در آن بنیاد نهد.
۷۰۱
۰۳ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.