حیوانات رو خیلی دوست دارم...حتی همان گربه کوره ای که بی ص

حیوانات رو خیلی دوست دارم...حتی همان گربه کوره ای که بی صفتی و بی چشم و رویی اش زبانزد است..چشمهای حیوانات هیز نیست...افکارشان پلید و زشت نیست..اگر به محبتت خو کردند هرگز ناسپاسی نمی کنند...اگر از دستت غذا گرفتند فراموش نمی کنند..بازهم می ایند..لااقل به هوای خوردن غذا به دیدنت می ایند..حیوانات را دوست دارم حتی همان پرنده های ازادی که در هوا مستانه می چرخند و همیشه از بالای درختان مواظب رفتارت هستند..دیر اعتماد میکنند ولی وقتی اعتماد کردند پایبند ترین موجود می شوند به عهدشان...اما انسان چه؟؟ جز این که از اعتمادشان بدترین سواستفاده را می کنند؟؟..جز اینکه نظر به اسارت شان دارند و یا بی رحمانه ترین ترفندها جان شیرینشان را می گیرند..
انسان شدی که چه؟؟
اینها حیوانند و اینقدر معرفت دارند ولی من انسان برای هم نوع خودم هم معرفت ندارم..دلش را می شکنم..اعتمادش را می سوزانم...درشت و بلند و زخم دار حرف میزنم...گاهی همه خوبیها را فراموش میکنم و ناسپاسی میکنم...گاهی حوصله بی حوصلگی های همراه زندگیمان را نداریم ...انوقت است که دیگر یادمان میرود انسانیم و نام انسان رایدک می کشیم..
حیوانات را خیلی دوست دارم چون نه زبان نیش دار دارند ..نه نگاه هرزه..نه افکار شوم و پلید ..در عوض یک قلب مهربان و یک شعور ذاتی دارند که دوست داشتنی شان میکندچرا که محبتشان بی توقع و بی چشمداشت است..
تیرماه94