خدایا من بنده ی ضعیف تو ام.

خدایا من بنده ی ضعیف تو ام.

همان که در طوفان ها ،فریاد رسی چون تو ندارد.

همان که روحش سیاهی را بلعیده ،اما ذاتش بوی تو را می دهد .

همان که دلش با توست اما زود فریب می خورد.



خدیا من ضعیفم اما پشتیبانی به قدرتمندی تو دارم.

ای دستگیر اگر دستم را بگیری که اطمینان دارم به دستگیری ات ،دیگر نمی ترسم، نمی لرزم...

خدایا من ضعیفم..

امیدم به بخشش توست...

از ضعف گناه کردم ...

از ضعف لغزیدم وافتادم.

ولی تو را از همین قعرِ چاهِ تاریکِ شب آلود می بینم؛

نورت بی پایان است.

مرا ببخش که امیدم به بنده نوازی ات است .



خدایا من فقیرم...

من به درگاه تو آمده ام و می کوبم دری را که می دانم آن را به رویم خواهی گشود و مهمانم خواهی کرد.

من ضعیفم اما تو بی نهایت مهربانی !

می دانم باز لبخندت مرا امیدوار خواهد کرد .

من سیاه شدم اما برگشتم ...

ای مهربان مرا ببخش و بیامرز که من خدایی ندارم جز تو...

که من فریاد رسی ندارم جز تو...