قسمت 11 از
قسمت 11 از
توضیحی کوتاه برای کسانی که اعتقاد دارند بعد رسول اکرم (ص) اصحاب از دین برگشتند بجز تعداد انگشت شماری...
اصحاب، حزب اللّه هستند:
﴿لَّا تَجِدُ قَوۡمٗا یُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ یُوَآدُّونَ مَنۡ حَآدَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَوۡ کَانُوٓاْ ءَابَآءَهُمۡ أَوۡ أَبۡنَآءَهُمۡ أَوۡ إِخۡوَٰنَهُمۡ أَوۡ عَشِیرَتَهُمۡۚ أُوْلَٰٓئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ ٱلۡإِیمَٰنَ وَأَیَّدَهُم بِرُوحٖ مِّنۡهُۖ وَیُدۡخِلُهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِینَ فِیهَاۚ رَضِیَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ أُوْلَٰٓئِکَ حِزۡبُ ٱللَّهِۚ أَلَآ إِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ ٢٢﴾ [المجادلة: ٢٢].
در اینجا به پیامبرش ص میفرماید: هیچ قومی را همچون یاران خود نمی یابی که با دشمنان خدا - اگر چه پدران و برادران و خانوادهشان باشند - دوستی کنند.. مفسّران آوردهاند که این آیه درباره أبوعبیدةجراح، أبوبکر، مصعب بن عمیر، عمر، علی حمزه نازل شده است(1) ؛ زیرا أبوعبیده در احد، پدرش عبداللّه بن جراح را کشت. أبوبکر سیلی محکمی بر گوش پدرش نواخت، زمانی که به پیامبر ص ناسزا گفت و در جنگ بدر نیز، پسرش عبدالرحمن را - که در صف مشرکان بود - دعوت کرد تا به جنگ او بپردازد که پیامبر ص او را از این کار منع نمود و فرمود: شمشیرت را غلاف کن ای ابابکر! و به جایت برگرد و خودت را برای استفاده ما نگهدار!.(2) مصعب نیز در جنگ احد، برادرش عبیده بنعمیر را کشت. عمر نیز دایی خود عاصبن هشام را در بدر بدون تأمّل کشت.(3) علی و حمزه س نیز در بدر، پسران ربیعه، عتبه و شیبه و ولیدبن عتبه را - که از قبیلهشان بودهاند - به قتل رساندند.(4) سپس اشاره می کند که خداوند«ایمان» را در دلهایشان حکّ کرده و نوشته و آنها را با نفخهای از جانب خود تأیید و یاری نموده و نهایتاً آنها را - جاودانه - در بهشت وارد خواهد کرد و خدا از آنها راضی است و آنان نیز در این معامله راضی هستند.. و علّت رستگاری آنها این است که آنها همان «حزب اللّه» هستند.
سیمای اصحاب در قیامت:
﴿یَوۡمَ لَا یُخۡزِی ٱللَّهُ ٱلنَّبِیَّ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥۖ نُورُهُمۡ یَسۡعَیٰ بَیۡنَ أَیۡدِیهِمۡ وَبِأَیۡمَٰنِهِمۡ یَقُولُونَ رَبَّنَآ أَتۡمِمۡ لَنَا نُورَنَا وَٱغۡفِرۡ لَنَآۖ إِنَّکَ عَلَیٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ﴾ [التحریم: ٨].
روزی که خداوند، پیامبر و مؤمنانی که همراه او بودند، خوار و سبک نمی دارد. نور و روشنایی شان، پیشاپیش و سوی راستشان (به طرف بهشت)، در حرکت است. (بعد از اینکه نور کافران و منافقان را خاموش می بینند)، می گویند: پروردگارا! نور ما را کامل گردان (تا در پرتو آن به بهشت برسیم) و ما را ببخشای که تو بر هر چیزی بس توانایی!».
خداوند در این آیه به روز قیامت اشاره دارد که پیامبر و اصحابش را که همراه او بودند، هرگز خوار و ذلیل نمی دارد، بلکه آنها را در نهایت عزّت و اکرام، در اعلیعلّیّین سرافرازشان خواهد فرمود.. سپس نشانه رستگاریشان را چنین بیان می کند: نور ایمان و روشنایی اعمال نیکشان، در مقابل و طرف راستشان در حرکت است و آنها را به بهشت، راهنمایی میکند و هرگز معذّب خدا نخواهند شد!.
1) شان نزول آیات ترجمه و نگارش محمد جعفر اسلامی ص 526-527
2) کشف الغمه اربلی ج 1 ص 190 / اسلام شناسی علی شریعتی ص 157
3) همان ص 160
4) خود حضرت علی در نهج البلاغه به این موضوع اشاره دارد : ولقد کنا مع رسولله ص نقتل آباءنا و ابناءنا و اخواننا......... نهج البلاغه شرح فیض اسلام خطبه 55
ادامه دارد....
#سنی
#اهل-سنت
توضیحی کوتاه برای کسانی که اعتقاد دارند بعد رسول اکرم (ص) اصحاب از دین برگشتند بجز تعداد انگشت شماری...
اصحاب، حزب اللّه هستند:
﴿لَّا تَجِدُ قَوۡمٗا یُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ یُوَآدُّونَ مَنۡ حَآدَّ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَوۡ کَانُوٓاْ ءَابَآءَهُمۡ أَوۡ أَبۡنَآءَهُمۡ أَوۡ إِخۡوَٰنَهُمۡ أَوۡ عَشِیرَتَهُمۡۚ أُوْلَٰٓئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ ٱلۡإِیمَٰنَ وَأَیَّدَهُم بِرُوحٖ مِّنۡهُۖ وَیُدۡخِلُهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِینَ فِیهَاۚ رَضِیَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ أُوْلَٰٓئِکَ حِزۡبُ ٱللَّهِۚ أَلَآ إِنَّ حِزۡبَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ ٢٢﴾ [المجادلة: ٢٢].
در اینجا به پیامبرش ص میفرماید: هیچ قومی را همچون یاران خود نمی یابی که با دشمنان خدا - اگر چه پدران و برادران و خانوادهشان باشند - دوستی کنند.. مفسّران آوردهاند که این آیه درباره أبوعبیدةجراح، أبوبکر، مصعب بن عمیر، عمر، علی حمزه نازل شده است(1) ؛ زیرا أبوعبیده در احد، پدرش عبداللّه بن جراح را کشت. أبوبکر سیلی محکمی بر گوش پدرش نواخت، زمانی که به پیامبر ص ناسزا گفت و در جنگ بدر نیز، پسرش عبدالرحمن را - که در صف مشرکان بود - دعوت کرد تا به جنگ او بپردازد که پیامبر ص او را از این کار منع نمود و فرمود: شمشیرت را غلاف کن ای ابابکر! و به جایت برگرد و خودت را برای استفاده ما نگهدار!.(2) مصعب نیز در جنگ احد، برادرش عبیده بنعمیر را کشت. عمر نیز دایی خود عاصبن هشام را در بدر بدون تأمّل کشت.(3) علی و حمزه س نیز در بدر، پسران ربیعه، عتبه و شیبه و ولیدبن عتبه را - که از قبیلهشان بودهاند - به قتل رساندند.(4) سپس اشاره می کند که خداوند«ایمان» را در دلهایشان حکّ کرده و نوشته و آنها را با نفخهای از جانب خود تأیید و یاری نموده و نهایتاً آنها را - جاودانه - در بهشت وارد خواهد کرد و خدا از آنها راضی است و آنان نیز در این معامله راضی هستند.. و علّت رستگاری آنها این است که آنها همان «حزب اللّه» هستند.
سیمای اصحاب در قیامت:
﴿یَوۡمَ لَا یُخۡزِی ٱللَّهُ ٱلنَّبِیَّ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥۖ نُورُهُمۡ یَسۡعَیٰ بَیۡنَ أَیۡدِیهِمۡ وَبِأَیۡمَٰنِهِمۡ یَقُولُونَ رَبَّنَآ أَتۡمِمۡ لَنَا نُورَنَا وَٱغۡفِرۡ لَنَآۖ إِنَّکَ عَلَیٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ﴾ [التحریم: ٨].
روزی که خداوند، پیامبر و مؤمنانی که همراه او بودند، خوار و سبک نمی دارد. نور و روشنایی شان، پیشاپیش و سوی راستشان (به طرف بهشت)، در حرکت است. (بعد از اینکه نور کافران و منافقان را خاموش می بینند)، می گویند: پروردگارا! نور ما را کامل گردان (تا در پرتو آن به بهشت برسیم) و ما را ببخشای که تو بر هر چیزی بس توانایی!».
خداوند در این آیه به روز قیامت اشاره دارد که پیامبر و اصحابش را که همراه او بودند، هرگز خوار و ذلیل نمی دارد، بلکه آنها را در نهایت عزّت و اکرام، در اعلیعلّیّین سرافرازشان خواهد فرمود.. سپس نشانه رستگاریشان را چنین بیان می کند: نور ایمان و روشنایی اعمال نیکشان، در مقابل و طرف راستشان در حرکت است و آنها را به بهشت، راهنمایی میکند و هرگز معذّب خدا نخواهند شد!.
1) شان نزول آیات ترجمه و نگارش محمد جعفر اسلامی ص 526-527
2) کشف الغمه اربلی ج 1 ص 190 / اسلام شناسی علی شریعتی ص 157
3) همان ص 160
4) خود حضرت علی در نهج البلاغه به این موضوع اشاره دارد : ولقد کنا مع رسولله ص نقتل آباءنا و ابناءنا و اخواننا......... نهج البلاغه شرح فیض اسلام خطبه 55
ادامه دارد....
#سنی
#اهل-سنت
۱.۱k
۱۹ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲۰)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.