ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺪﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍ

ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺪﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ.ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ.ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ،ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﻧﻘﺎﺷﯽﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮﺩ؛ﻋﻤﺮ ﺷﺎﻥ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ.ﺑﺲ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﺳﺪﯾﺎ ﺍﺯﺷﺎﻥ ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺯﻣﯿﻨﺸﺎﻥ ﻣﯿﺰﻧﺪﯾﺎ ﺩﺭﺱ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺑﻬﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ.ﺑﻮﯼ ﻧﺎﺏ “ ﺁﺩﻡ ” ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ..