دختر : ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺁﺷﻨﺎﺷﯿﻢ؟

دختر : ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺁﺷﻨﺎﺷﯿﻢ؟
پسر : ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻧﺸﻮ ..
دختر : ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺭﺩﻡ ﻧﮑﻦ، ﻋﺸﻘﻢ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ،
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﺘﻮ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﻡ، ﻓﻘﻂ ﻧﺰﺍﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ﺑﺎﺯﻡ ﺍﺩﺍﻣﻪ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ،
پسر : ﻣﯿﮕﻢ ﻣﻦ ﺍﻫﻠﺶ ﻧﯿﺴﺘﻢ،ﺑﻤﻦ ﭼﻪ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﻓﺘﻪ،ﺑﺮﻭ
ﭘﯽ ﮐﺎﺭﺕ ...
دختر : ﺗﻮﺭﻭﺧﺪﺍ، ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﺯﺕ، دختر ﺑﺪﯼ ﻧﯿﺴﺘﻢ،
ﺩﻭﻣﺎﻫﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻟﺘﻤﺎﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ، ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ
پسر : ﻓﻘﻂ ﯼ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﺎ، ﺍﻭﻧﻢ ﺩﺭ ﺣﺪ ﮐﻤﺶ، ﺳﯿﻮ
ﮐﺮﺩﻡ ﺷﻤﺎﺭﺗﻮ ...
دختر : ﻭﺍﺍﺍﯼ، ﻣﺮﺳﯽ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﺖ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ
ﺍﺯ ﺯﺑﻮﻥ پسر : ﺭﻭﺯﻫﺎﮐﻨﺎﺭﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺷﺐ ﺗﺎ
ﺻﺒﺤﻢ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﯿﮕﺬﺭﻭﻧﺪﯾﻢ.
ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺩﯾﺪﻡ ﺍﺯﻣﻨﻢ ﺷﺎﺩﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻘﺪﺭﯼ ﮎ ﺣﺮﻑ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯿﺰﺩ، ﺗﻮ
ﺁﻏﻮﺷم ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺶ دعا میکرد ﮐﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻬﻢ ﺑﺮﺳﯿﻢ،
ﻗﺮﺍﺭﺍﻣﻮﻥ ﭘﺮﻧﮓ ﺷﺪ، ﻟﻔﻈﺶ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ
ﺍﯾﻨﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮎ ﻣﻨﻢ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺸﻢ ...
ﺩﻭﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ !
ﻋﺸﻘﺶ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ !
ﻋﺸﻘﻤﻢ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﭘﯿﺶ ﻋﺸﻘﺶ !
ﺍﻻﻥ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﺷﺪﻩ ﻣﺜﻞ ﺭﻭﺯﯼ ﮎ ﻋﺸﻘﻢ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ
ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺩﻭﺱ ﺷﻢ.
ﺣﻼﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﻟﯽ ﮎ ﺑﺮﺩﯼ ... ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮎ ﺩﺯﺩﯾﺪﯼ ...
ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﮎ ﭘﮋﻣﺮﺩﯼ ... ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺁﺭﺍﻡ
ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯽ ... ﻧﺎﻥ ﻭ ﻧﻤﮑﯽ ﮎ ﺧﻮﺭﺩﯼ ... ﺣﺘﯽ ﻧﻤﮑﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ
ﺷﮑﺴﺘﯽ ...