نفست چقدر شبیه

نفست چقدر شبیه

مردمک چشمم

دودو … می زند

 ترسیده اے ؟

خسته اے شبیه خودم؟

و هراسان شبیه ثانیه ها

سنگین مثل دقیقه ها

وساعتها را… 

راستے

قولهایت را به چه قیمت به عبور زمان فروخته اے؟ 

من هنوز کنار رد پاے گذشته ایستاده ام 

خودم را به خواب نبودنت  مےزنم

  چشمهایم چقدر چرت می زنند!

میان لالائے حقیقت 

کجای این نبودنها

به بودنم می خندے


پ.ن: این پست کپی هس ... ببخشید از صاحب پست !!