هوای خونه دلگیره تو که نیستی پریشونم

هوای خونه دلگیره تو که نیستی پریشونم

ببین بعد تو یک روزم تو این خونه نمی مونم

تو این خونه نمی مونم

نمی پرسی چرا هر شب چقدر طولانیه ترسم

شاید فهمیده باشی من از این که نیستی می ترسم

از این که نیستی می ترسم

راهی که من رو سمت تو می کشه بی راهه که نیست

هر جای راه رفتنی تو رو به عاشقت به این

بیا و پرسه هام و باز دچار اضطراب نکن

شب های این دیوونه رو محتاج قرص خواب نکن

تمام کوچه های شهر منو بی تو نمی شناسه

نبودی و ندیدی که چه کرده رفتنت با من

چه کرده رفتنت با من

همه میگن که دیوونم پس شاید راهش رو گم کرده

ولی عاشق تو بی تو به خونه بر نمی گرده

به خونه بر نمی گرده

راهی که من رو سمت تو می کشه بی راهه که نیست

هر جای راه رفتنی تو رو به عاشقت به این

بیا و پرسه هام و باز دچار اضطراب نکن

شب های این دیوونه رو محتاج قرص خواب نکن