شب دهم (شب عاشورا) :

شب دهم (شب عاشورا) :

امام حسین(ع)پس از آنکه همه یاران خود را از دست داد٬بانوان عصمت پناه را در خیمه ای گرد آورد و آنان را تسلی و دلداری داد و به صبر و شکیبایی سفارش نمود و باقلبی شکسته از آنان خداحافظی کرد.آن حضرت فرزندش امام سجاد(ع)را که در بیماری سختی به سر میبرد جانشین خویش قرار داد و با او نیز وداع کرد و آماده نبرد با دشمن گردید.امام به تنهایی٬ساعاتی چند با دشمن مبارزه کرد و به هرطرف حمله کرد.گروهی را به هلاکت رسانید.امام٬زخم های فراوانی را در میدان مبارزه متحمل شد تا آنکه بر اثر کثرت جراحات٬به زمین افتاد.درآن حال نیز دشمنان رهایش نکرده و با ابزارهای گوناگون از جمله تیر٬نیزه٬شمشیر و سنگ بر بدنش میزدند.
سرانجام امام حسین(ع) تاب و توان از کف داد و بر خاک گرم کربلا برزمین افتاد.شمربن ذی الجوشن با قساوت تمام به سوی بدن خونین آن حضرت رفت و سر مبارکش را از قفا جدا کرد.
پس از شهادت امام٬دشمنان خیمه ها را غارت کرده و آتش زدند و خانواده امام را به اسارت گرفتند
برگرفته از: لهوف سیدطاووس.


السلام و علیک یا اباعبدالله
و علی ارواح التی حلت بفناءک.

السلام و علی الحسین.
و علی،علی ابن الحسین.
و علی اولاد الحسین.
و علی اصحاب الحسین.
و رحمه الله و برکاته.


شب دهم محرم . بامداد 2/7/1394
بامداد روز شنبه ساعت : 4:50