تاریخچه «روز کورش بزرگ»
تاریخچه «روز کورش بزرگ»
در سال 2005 بنیاد میراث پاسارگاد که نخستین ان.جی. اوی بین المللی برای حفظ میراث فرهنگی ایران شناخته می شود، به خاطر نجات پاسارگاد، پیشنهاد نام گذاری روزی را، همزمان با روز صدور منشور کورش، به نام «روزکورش بزرگ» مطرح ساخت. در آنزمان آرامگاه کورش بزرگ، که بنایی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است در خطر رطوبت زدگی و ویرانی ناشی از آبگیری سدی به نام سد سیوند بود. خوشبختانه این پیشنهاد به سرعت مورد استقبال خودجوش مردمان در داخل و خارج ایران قرار گرفت. و بالاخره هم با تلاش مردمان فرهنگ دوست در سراسر جهان و دخالت بهنگام یونسکو، و کنشگران و سازمان های حقوق بشری، دولت وقت ایران به ناچار ارتفاع آبگیری را کوتاهتر کرد. این نام گذاری علاوه بر جلوگیری از خطری که پاسارگاد را تهدید می کرد، موجب آگاهی مردمان بیشتری نسبت به دهش آغازین کورش در بقای تمدن مشترک انسان ها شد.
اهمیت نام گذاری روز کورش بزرگ در این است که بدون کمترین پشتوانه ی دولتی، یا مذهبی از سوی یک سازمان مردم نهاد و ده ها شخصیت مهم فرهنگی، و اجتماعی، و رسانه های دیداری و شنیداری خارج کشور و هزاران هزار زن و مرد ایرانی و غیر ایرانی مورد تایید قرار گرفته است و از سال 2005، تا کنون همه ساله مردمان زیادی در ایران و خارج ایران روز هفتم آبان، 29 اکتبر نام و یاد مردی را گرامی می دارند که که 25 قرن پیش از نگارش اعلامیه جهانی حقوق بشر، و در زمانه ای که جهان در آتش خشونت و عقب ماندگی می سوخت، آن گونه که در منشور او آمده: «آشتی‌خواهانه به بابل اندر شد، سربازان بسیار او دوستانه در بابل گام برداشتند، و او نگذاشت کسی در تمامی سرزمین های سومر و اکد ترسانده شود. او مردمان ستمدیده را از درماندگی رهانید، آوارگان را به خانه های خود بازگرداند، بردگان را از بیگاری نجات داد، و فرمان داد که هر کسی برای انتخاب مذهب و محل سکونت خود آزاد باشد...»
بنیاد میراث پاسارگاد
www.savepasargad.com
در سال 2005 بنیاد میراث پاسارگاد که نخستین ان.جی. اوی بین المللی برای حفظ میراث فرهنگی ایران شناخته می شود، به خاطر نجات پاسارگاد، پیشنهاد نام گذاری روزی را، همزمان با روز صدور منشور کورش، به نام «روزکورش بزرگ» مطرح ساخت. در آنزمان آرامگاه کورش بزرگ، که بنایی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است در خطر رطوبت زدگی و ویرانی ناشی از آبگیری سدی به نام سد سیوند بود. خوشبختانه این پیشنهاد به سرعت مورد استقبال خودجوش مردمان در داخل و خارج ایران قرار گرفت. و بالاخره هم با تلاش مردمان فرهنگ دوست در سراسر جهان و دخالت بهنگام یونسکو، و کنشگران و سازمان های حقوق بشری، دولت وقت ایران به ناچار ارتفاع آبگیری را کوتاهتر کرد. این نام گذاری علاوه بر جلوگیری از خطری که پاسارگاد را تهدید می کرد، موجب آگاهی مردمان بیشتری نسبت به دهش آغازین کورش در بقای تمدن مشترک انسان ها شد.
اهمیت نام گذاری روز کورش بزرگ در این است که بدون کمترین پشتوانه ی دولتی، یا مذهبی از سوی یک سازمان مردم نهاد و ده ها شخصیت مهم فرهنگی، و اجتماعی، و رسانه های دیداری و شنیداری خارج کشور و هزاران هزار زن و مرد ایرانی و غیر ایرانی مورد تایید قرار گرفته است و از سال 2005، تا کنون همه ساله مردمان زیادی در ایران و خارج ایران روز هفتم آبان، 29 اکتبر نام و یاد مردی را گرامی می دارند که که 25 قرن پیش از نگارش اعلامیه جهانی حقوق بشر، و در زمانه ای که جهان در آتش خشونت و عقب ماندگی می سوخت، آن گونه که در منشور او آمده: «آشتی‌خواهانه به بابل اندر شد، سربازان بسیار او دوستانه در بابل گام برداشتند، و او نگذاشت کسی در تمامی سرزمین های سومر و اکد ترسانده شود. او مردمان ستمدیده را از درماندگی رهانید، آوارگان را به خانه های خود بازگرداند، بردگان را از بیگاری نجات داد، و فرمان داد که هر کسی برای انتخاب مذهب و محل سکونت خود آزاد باشد...»
بنیاد میراث پاسارگاد
www.savepasargad.com
۳.۷k
۰۶ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.