باور نمی آید هنوزم از دل ِتو

باور‌نمی‌آید‌هنوزم‌از‌دل‌ِتو
کز‌مهر‌ِیاران‌ِکهن‌،دلبر‌گرفت
قدر‌ِتو‌من‌می‌دانم‌و‌می‌گویمش‌باز
تا‌کس‌نگوید‌،گفتنی‌هارا‌نگفتی
چون‌گوشواری‌زینت‌ِگوش‌ِزمانه‌ست
آن‌قیمتی‌دُرهای‌بی‌همتا‌،که‌سفتی
عهد‌و‌اعطای‌ِحاکمان‌،چندان‌نپاید
ازمهر‌ِمردم‌تن‌مزن
گفتم!
شنفتی؟
اشکِ‌روان‌ِسایه‌،پیک‌ِمهربانی‌ست
از‌دیده‌افتادی
ولی‌از‌دل‌،نرفتی!