باید بپذیری که حرف ها اهمیتی ندارن، قضاوت و برخورد آدمها

باید بپذیری که حرف ها اهمیتی ندارن، قضاوت و برخورد آدمها ارزشی توی زندگیت ندارن، بعضی آدمها هستن که رفتارشون فقط حالتو خراب میکنه; آدم های زخم خورده ای که برای مرهم موقت زخم هایی که دیدن، زخم زدن رو یاد گرفتن...
اگه این‌هارو بپذیری میشی یک آدم که غرق در آرامشه و رهاست، درست مثل کوهی که با هیچ طوفانی متلاشی نمیشه.
ناملایمات زندگی‌ رو بپذیر و پای هدفت بایست که ختم میشه به همون آرامشی که میخوای