وظایف و اختیارات رهبری

اصل ۱۱۰ قانون اساسی

وظایف و اختیارات رهبر:
۱) تعیین سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام.
۲) نظارت بر حسن اجرای سیاستهای کلی نظام.
۳) فرمان همه‌پرسی.
۴) فرماندهی کل نیروهای مسلح.
۵) اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروهای.
۶) نصب و عزل و قبول استعفای‏:
الف) فقه‌های شورای نگهبان.
ب) عالیترین مقام قوه قضاییه.
ج) رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
د) ریییس ستاد مشترک.
ه) فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
و) فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی.
۷) حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه.
۸) حل معضلات نظام که از طرق عادی قابل حل نیست، از طریق مجمع تشخیص مصلحت نظام.
۹) امضاء حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری از جهت دارا بودن شرایطی که در این قانون می‌آید، باید قبل از انتخابات به تایید شورای نگهبان و در دوره اول به تایید رهبری برسد.
۱۰) عزل رئیس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم دیوان عالی کشور به تخلف وی از وظایف قانونی، یا رای مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی بر اساس اصل هشتاد و نهم.
۱۱) عفو یا تخفیف مجازات محکومیت در حدود موازین اسلامی پس از پیشنهاد رئیس قوه قضاییه.
رهبر می‌تواند بعضی از وظایف و اختیارات خود را به شخص دیگری تفویض کند.

پی نوشت:
مقام رهبری نمیتواند خارج از اختیارات و وظایف قانونی خود #عمل کند.