نمیدونم چرا ولی...

گاهی وقتا دلم میخواد به دور ترین جزیره تو دنیا برم جایی که هیچ آدمی وجود نداره اینترنتی هم نباشه فقط هدفونم گوشیم و کتابام با یه کلبه کوچیک
تا ابد همونجا تو تنهایی زندگی کنم و تنها دوستام بشن آهنگام و درختا آخرش همونجا
تو تنهایی خودم پیر بشم
خب...
طبیعیه که انقدر از آدما متنفر میشم حتی دوستام یا آشناهام؟؟