بسم الله الرحمن الرحیم

32 - خدا فرمود که ای شیطان، برای چه تو با ساجدان عالم سر فرود نیاوردی؟

33 - شیطان پاسخ داد که من هرگز به بشری که از گل و لای کهنه متغیر خلقت کرده‌ای سجده نخواهم کرد.

34 - خدا هم (به او قهر و عتاب) فرمود که از صف ساجدان (و از بهشت مطیعان) خارج شود که تو رانده درگاه ما شدی.

35 - و لعنت ما تا روز جزا بر تو محقق و حتمی گردید.

36 - شیطان از خدا درخواست کرد که پروردگارا، پس مرا تا روز قیامت که خلق مبعوث می‌شوند مهلت و طول عمر عطا فرما.

37 - خدا فرمود: آری تو را مهلت خواهد بود.

38 - تا به وقت معین و روز معلوم (شاید مرا تا قیامت یا نفخه صور اول یا ظهور دولت ولی عصر یا ظهور حکومت عقل انسان بر نفس و هوای او باشد).

39 - شیطان گفت: خدایا، چنانکه مرا به گمراهی و هلاکت کشاندی من نیز در زمین (هر باطلی را) در نظر فرزندان آدم جلوه می‌دهم (تا از یاد تو غافل شوند) و همه آنها را به گمراهی و هلاکت خواهم کشاند.

40 - به جز بندگان پاک و برگزیده تو را.

41 - خدا فرمود: همین (اخلاص و پاکی سریرت) راه مستقیم به (درگاه رضای) من است.

42 - و هرگز تو را بر بندگان (برگزیده) من تسلط و غلبه نخواهد بود لیکن اقتدار و سلطه تو بر مردم گمراهی است که پیرو تو شوند.

43 - و البته وعده‌گاه جمیع آن مردم گمراه نیز آتش دوزخ خواهد بود.

44 - که آن دوزخ را هفت در است که هر دری برای ورود دسته‌ای از گمراهان معین گردیده است.

45 - البته اهل تقوا در باغها و نهرهای جاری خواهند بود.

46 - (به آنها خطاب شود که) شما با درود و سلام و با کمال ایمنی و احترام به بهشت ابد وارد شوید.

47 - و ما آیینه دلهای پاک آنها را از کدورت کینه و حسد و هر خلق ناپسند به کلی پاک و پاکیزه ساختیم و همه برادروار روبروی یکدیگر بر تختهای عزت بنشینند.

48 - در حالتی که هیچ رنج و زحمت در آنجا به آنها نرسد و هرگز از آن بهشت ابد بیرونشان نکنند.

49 - (ای رسول ما) بندگان مرا آگاه ساز که من بسیار آمرزنده و مهربانم.

50 - و نیز عذاب من بسیار سخت و دردناک است.

51 - و هم بندگانم را از حکایت (فرشتگان) مهمانان ابراهیم آگاه ساز.