لبیک یا حسین کپشن👇

تو شلوغيِ اربعين ديدم زني با عباي عربي روبروي حرم سيدالشهدا با لهجه و كلام عربي با ارباب سخن ميگويد.

عربي م را مي‌فهميدم؛
زنِ عرب می‌گفت:
آبرويم را نبر،
به سختي اذن زيارت از شوهرم گرفته ام...
بچه هايم را گم كرده‌ام ...
اگر با بچه ها به خانه برنگردم شوهرم مرا ميكشد...

گريه مي كرد و با سوزِ نجوايش اطرافيان هم گريه مي‌كردند.


كم كم لحن صحبتش تند شد:

توخودت دختر داشتي...
جان سه ساله ات كاري بكن...
چند ساعت است گم كرده‌ام بچه‌هايم را.

🌹 كمي به من برخورد كه چرا اين‌طور دارد با امام حسين(ع) حرف می‌زند.

ناگهان دو كودك از پشت سر عبايش را گرفتند...
يُمّا يُمّا مي‌كردند...
زن متعجب شد...

🌹 با خود گفتم لابد بايد الان از ارباب تشكر كند..!

بچه هايش را به او دادند، اما بي خيالِ از بچه هاي تازه پيداشده دوباره روبرويِ حرم ايستاد..

🌹 شدت گريه اش بيشتر شد!!
همه تعجب كرده بوديم!

رفتم جلو
.. : خانم چرا هنوز گريه ميكني؟
خدا را شاكر باش!

🌹 زن با گريه ي عجيبي گفت:
من از صاحب اين حرم بچه هايِ لالم را كه لال مادرزاد بودند خواسته ام، اما نه تنها بچه هايم را دادند، بلكه شفاي بچه هايم را هم امضا كردند😔