٭خونـِ خُوشگِل مَن! -پارت42-

من:صاحب درخت تو بودی؟!
س.ی:تا قبل از اینکه میرا بهم توضیح بده فکر میکردم گیاه موردعلاقشه چون خیلی خیلی بهش میرسید
من:خب احتمالا رفته رگشو زده که برای تو آرامش ابدی به ارمغان بیاره نه؟!
س.ی:درسته و دقیقا همون شب متوجه شد تا یه هفته دیگه زنده‌س
توی اون هفته با شدت بیشتری مراقب درخت بود و تو همین زمان کوتاه سعی کرد کامل یادم بده که چطور منم ازش مراقبت کنم
(آهی میکشه و به درخت نگاه میکنه)
س.ی:همیشه وقتی پیش این درختم حس میکنم کنار مادرمم!
حالا؛ میخوای بدونی چرا حس خوبی بهت میده؟!
من:اره میخوام بدونم
س.ی:مامانم نه تنها برای من بلکه برای تمام اطرافیانش منبع آرامش بود
بشدت مهربون و خوش‌اخلاق بود و این که الان حس میکنی این درخت منبع آرامشه بخاطر اینه که تو هم رو جز اطرافیانش میدونه و دوستت داره
فکرمیکنم از نظر مامانم دختر مهربون و خوش‌قلبی به نظر بیای که انقدر زود تو رو جذب خودش کرده
من:(سرمو میندازم پایین)چرا الان اومدی و اینا رو به من گفتی؟!
س.ی:چون به نظرم خیلی کنجکاو بودی که بدونی چجوری این درخت خاصه
من:ممنون
س.ی:یون‌هه
من:(سرمو میارم بالا)بله؟!
س.ی:سوهی قصد بدی از حرفش نداشت..
فقط میخواست بگه که دوست داره صبح زود بیدار بشی
من:من همیشه ساعت 6 از خواب دل میکندم..
ولی اشکال‌ نداره
من:{باصدای‌خیلی‌کم}به ظاهر اشکال نداره ولی تا زانو نزنین ازم معذرت نخواین نمیبخشم هیچکدومتونو:]
س.ی:همیشه انقد بلند فکر میکنی؟!:/
من:ها؟ چی؟ کی فکر کرد؟! چیشده؟!
س.ی:الان اون حرفی که باید بدون کوچکترین صدا و توی دلت میگفتی رو بلند گفتی و من شنیدم
من:[شت آبروم رفت حالا چطوری جمعش کنم]کدوم حرف؟! درمورد چی حرف میزنی؟!
س.ی:هیچی:\
الان باید به پات بیوفتم تا بخاطر کاری که نکردم ببخشیم؟!
ترجیح میدم ازم کینه به دل بگیری!!