همچو شمعی در بادم

پروانه به دورم میگشت و میگفت
من فداکارم
به دورت میگردم و
در آتشی که از توست میسوزم
بدو گفتم کای پروانه
تو از آتش گر بگیرد تو را میسوزی
اما من خود می‌سوزم و
اب می‌شود وجودم من وجودم میسوزد
و آتش وجودم است که به دورش اگر
میگردی
...