من نه مثل نزار قبانی،نه شاملو و نه شهریار شاید هیچ وقت مد

من نه مثل نزار قبانی،نه شاملو و نه شهریار شاید هیچ وقت مدام برایت ننوشته ام و تمام عاشقانه هایم را به پای چشمهایت نریخته ام... اما میدانی دلبرجان؟گاهی وقت ها نباید به همه مردم اعلام کرد ببینید من یکی را دارم که جانم برای لبخندش می رود و شده است خط قرمز زندگی ام!
آدم است دیگر یکدفعه دیدی چشممان زدند...
فقط کافیست کسی بگوید: چقدر خوشبخت هستند این دو نفر و خوش به حال لحظه هایشان...
بعدش باید هی دلمان مثل سیر و سرکه بجوشد که خدایی نکرده زبانم لال بعد ها خیلی ها جشنِ جدا شدنمان را با ذوق و شوق نگیرند...
ما همیشه که نمیشود توی دید باشیم دلبرجان هر ثانیه نباید حسودها ببینند قربان صدقه هایمان را....
بیخیال حرف های این مردم تصدقت بشوم...
من تو را همینطور که دلم میخواهد دوست دارم...
بی سر و صدا،ساده و قشنگ،مثل چشمهایت...