کوفه نیا که مردمش وفا ندارن

کوفه نیا که مردمش وفا ندارن
نامرد و بی مُروتن حیا ندارن
خدا می دونه که دروغه وعده هاشون
گلاتو له میکنن اینجا زیر پاشون
از پشت سر خنجر کشیدن پیشه شونه
نامردی کردن عادت همیشه شونه
از برق سیم و زر و سکه همه کورند
مردم شهر کوفه از خدا بدورند
مسلمت اینجا شده آوراه ی کوچه
حسین من رقیه رو نیاری کوفه
اگه با دخترت به سوی این دیاری
یادت باشه گوشواره هاشو در بیاری
غریب کشی تو شهرشون سابقه داره
خیلی برات حرف دارم از دارالاماره
اینجا با سر بریدن از تن خو گرفتن
با خون ریخته ناب حق وضو گرفتن
ممنونم از خدا نذاشت که نا امیدشم
آرزوم بود که واسه حسین شهید شم
حس میکنم تو کوفه کربلارو آقا
درد و غم و مصیبت و بلا رو آقا
نقشه کشیدن اینها واسه اصغر تو
براش بمیرم ارباً اربا اکبر تو
شمر روی سینه ات آقاجون تو میکشی آه
زینب اگه دق نکنه خوبه به والله
رقیه رو می برن اینها به اسارت
زینب میبینه به سرت میشه جسارت