ما را به بهجت انگیزترین نور مقام عزّتت ملحق گردان!
شب است و تاریکی همه جا را فرا گرفته. خوب گوش هایت را به صدای شب بسپار آسمان پر است از ستارگان.. نفسی عمیق بکش و گوش بسپار به کلام خالق حی قادر و عالم عظیم.
بروید غرق در خدا بشوید! به خدا بگروید! خود را غرق در ذات او نمایید! او علمش علم آفرین است، حیاتش حیات آفرین است، او مبدأ است، او کانون است؛ اگر آن جا رفتید و در آن جا غرق شدید، همه ی مسائل عالم برایتان حلّ است، هیچ مسئله برایتان مجهول نیست!
بنده ایی که ایمان به خدا پیدا کند، همین طوری که قرآن مجید می فرماید و طبق احکام و سیره ی قرآنی و ۱۴ معصوم آن وقت خداوند علیّ أعلیٰ از رحمت خودش به او زیاد می دهد، دو نصیب می دهد، وجود شما را پر از رحمت می کند، و دیگر، یک نوری به شما می دهد که با آن نور می توانید حرکت کنید.
آدمی که ایمان به خدا ندارد نور ندارد، یعنی کور است. افرادی هستند در دنیا به واقع نابینایند، زندگی می کنند امّا زندگی شان زندگی بینایان نیست. اشخاصی که ایمان به خدا ندارند کورند، قلبشان کور است، درک نمی کنند، عیناً مانند کورهایی که در دنیا هستند و از مادّیات متمتّع نمی شوند و عالم آن ها نسبت به تمام مبصرات بسته است،
افرادی که آن طوری که باید و شاید ایمان به خدا ندارند آن ها هم همین طورند؛ منتها، درجه ی عماء و بینایی متفاوت است، هرچه ایمان به خدا بیشتر باشد نور بیشتر، هرچه کمتر باشد نور کمتر!
ایمان محض به خدا بیاورید تا خدا به شما یک نوری بدهد که با آن بتوانید راه بروید. راه رفتن، تنها راه رفتن روی زمین نیست؛ سیر در عالم ملکوت است، سیر در اسماءِ نفس است، در منجیات است، در مهلکات است، در عوالم دیگر است. اگر ایمان به خدا بیاورید، آن نور را می توانید پیدا کنید و آن مراحل را طی کنید؛ و الاّ می مانید!
بشر تا عالمانه ایمان به خدا نیاورد از دغدغه و نگرانی و آشوب و اضطراب راحت نیست؛ بشر تا ایمان به خدا نیاورد آدم نیست، انسان نیست؛ بشر تا ایمان به خدا نیاورد دنیا برایش جهنّم است، و در دنیا زندگی می کند و رو به راحتی می رود ولی دائماً رو به مصیبت و بدبختی و نکبت می رود! این جهنّم برای انسان یک جهنّم گداخته و جهنّم عاجلی خواهد شد [در] همین زمین! انسان تنها و عالمانه ایمان به خدا که بیاورد راحت می شود!
صاحبا! تو مرکز قدرتی و علمی و حیاتی و همه چیز هستی، ولی با اعتراف به این که این تمجید ما در خور خود ما است نه در مقابل مقام اعظم تو؛ خدایا دست ما را بگیر و ببر آن جا، وقتی بردی آن جا آن طوری که خودت می دانی به ما نشان بده! یعنی با چشم خودت ما را به خودت عارف کن، نه با چشم خودمان!
عظیما! إن‌شاءاللَه به حقّ پیغمبر و اولیاء پیغمبر و رهروان پیغمبر و هر که دوست خدا بوده و دردمند و دغدغه مند واقعی دین الهی و مؤمن حقیقی به خدا و هر که در این راه ها قدم گذاشته و مقام محبّت پروردگار در قلب او جلوه کرده است، به مقام نبیّین و صدّیقین و شهداء و صالحین، روز به روز ایمانمان را به خودت زیاد نما، و موانع راه را از جلوی پایمان بردار، و ما را با مقربینت محشور نما و بر ما منت بگذار و باقی مانده ی دوران غیبت امام دوازدهم؛ احیاگر دینت که دستان رحمت و قهر و عقوبتت الهی ست را بر ما ببخش و به ما عزت عطا نما و الساعه ظهور امام مان را برسان!
_ای هر چه خائن و ساکت! بهراسید!ظهور نزدیک است!
_الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم
بروید غرق در خدا بشوید! به خدا بگروید! خود را غرق در ذات او نمایید! او علمش علم آفرین است، حیاتش حیات آفرین است، او مبدأ است، او کانون است؛ اگر آن جا رفتید و در آن جا غرق شدید، همه ی مسائل عالم برایتان حلّ است، هیچ مسئله برایتان مجهول نیست!
بنده ایی که ایمان به خدا پیدا کند، همین طوری که قرآن مجید می فرماید و طبق احکام و سیره ی قرآنی و ۱۴ معصوم آن وقت خداوند علیّ أعلیٰ از رحمت خودش به او زیاد می دهد، دو نصیب می دهد، وجود شما را پر از رحمت می کند، و دیگر، یک نوری به شما می دهد که با آن نور می توانید حرکت کنید.
آدمی که ایمان به خدا ندارد نور ندارد، یعنی کور است. افرادی هستند در دنیا به واقع نابینایند، زندگی می کنند امّا زندگی شان زندگی بینایان نیست. اشخاصی که ایمان به خدا ندارند کورند، قلبشان کور است، درک نمی کنند، عیناً مانند کورهایی که در دنیا هستند و از مادّیات متمتّع نمی شوند و عالم آن ها نسبت به تمام مبصرات بسته است،
افرادی که آن طوری که باید و شاید ایمان به خدا ندارند آن ها هم همین طورند؛ منتها، درجه ی عماء و بینایی متفاوت است، هرچه ایمان به خدا بیشتر باشد نور بیشتر، هرچه کمتر باشد نور کمتر!
ایمان محض به خدا بیاورید تا خدا به شما یک نوری بدهد که با آن بتوانید راه بروید. راه رفتن، تنها راه رفتن روی زمین نیست؛ سیر در عالم ملکوت است، سیر در اسماءِ نفس است، در منجیات است، در مهلکات است، در عوالم دیگر است. اگر ایمان به خدا بیاورید، آن نور را می توانید پیدا کنید و آن مراحل را طی کنید؛ و الاّ می مانید!
بشر تا عالمانه ایمان به خدا نیاورد از دغدغه و نگرانی و آشوب و اضطراب راحت نیست؛ بشر تا ایمان به خدا نیاورد آدم نیست، انسان نیست؛ بشر تا ایمان به خدا نیاورد دنیا برایش جهنّم است، و در دنیا زندگی می کند و رو به راحتی می رود ولی دائماً رو به مصیبت و بدبختی و نکبت می رود! این جهنّم برای انسان یک جهنّم گداخته و جهنّم عاجلی خواهد شد [در] همین زمین! انسان تنها و عالمانه ایمان به خدا که بیاورد راحت می شود!
صاحبا! تو مرکز قدرتی و علمی و حیاتی و همه چیز هستی، ولی با اعتراف به این که این تمجید ما در خور خود ما است نه در مقابل مقام اعظم تو؛ خدایا دست ما را بگیر و ببر آن جا، وقتی بردی آن جا آن طوری که خودت می دانی به ما نشان بده! یعنی با چشم خودت ما را به خودت عارف کن، نه با چشم خودمان!
عظیما! إن‌شاءاللَه به حقّ پیغمبر و اولیاء پیغمبر و رهروان پیغمبر و هر که دوست خدا بوده و دردمند و دغدغه مند واقعی دین الهی و مؤمن حقیقی به خدا و هر که در این راه ها قدم گذاشته و مقام محبّت پروردگار در قلب او جلوه کرده است، به مقام نبیّین و صدّیقین و شهداء و صالحین، روز به روز ایمانمان را به خودت زیاد نما، و موانع راه را از جلوی پایمان بردار، و ما را با مقربینت محشور نما و بر ما منت بگذار و باقی مانده ی دوران غیبت امام دوازدهم؛ احیاگر دینت که دستان رحمت و قهر و عقوبتت الهی ست را بر ما ببخش و به ما عزت عطا نما و الساعه ظهور امام مان را برسان!
_ای هر چه خائن و ساکت! بهراسید!ظهور نزدیک است!
_الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم
۴.۹k
۰۸ خرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.