فقط
فقط
کم آوردم...
آدمیزاد سختشه که بگه "به من توجه کن".
برای همین قیل و قال راه میندازه.
عصبی میشه. داد میزنه.
قهر میکنه. فرار میکنه.
با خودش و زمین و زمان لج میکنه.
برای اینکه به چشم بیاد.
برای اینکه دیده شه!
تو فقط میبینی که چشماشو میبنده
و داد میزنه و هیچی نمیشنوه؛
اون داره میپره و دستاشو تکون میده
و میگه "هی! من اینجام! ببین منو!"
داره میگه "به من توجه کن."
و میدونی چقدر درموندست این جمله؟
سراسر استیصاله. و وقتی به زبون بیاد؛
اگه به زبون بیاد؛
دیگه گفتن و نگفتنش، فرقی نداره.
کم آوردم...
آدمیزاد سختشه که بگه "به من توجه کن".
برای همین قیل و قال راه میندازه.
عصبی میشه. داد میزنه.
قهر میکنه. فرار میکنه.
با خودش و زمین و زمان لج میکنه.
برای اینکه به چشم بیاد.
برای اینکه دیده شه!
تو فقط میبینی که چشماشو میبنده
و داد میزنه و هیچی نمیشنوه؛
اون داره میپره و دستاشو تکون میده
و میگه "هی! من اینجام! ببین منو!"
داره میگه "به من توجه کن."
و میدونی چقدر درموندست این جمله؟
سراسر استیصاله. و وقتی به زبون بیاد؛
اگه به زبون بیاد؛
دیگه گفتن و نگفتنش، فرقی نداره.
۱۴.۳k
۱۱ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.