ممنون ازلایک وکامنت شماعزیز

.
💞دوست داشتن را آن رفیق مجازے بمن
   آموخت او ڪہ نہ با رنگ صدایم
       آشناست نہ برق نگاهم و

          نہ گرمے دستانم.....
بی هیچ چشمداشتے احوالم را میپرسد
     و بــہ انتظار ســلام دوبــاره ام
       مینشیند تا خلوت ایــن دل
         زنگار گرفتہ را با ڪلمات
            پر محبتش بشڪند

اوهمان است ڪہ صدایش بادل خاموشم
هم آهنگ است دوستش دارم بہ اندازه
    ذره ذره تنهایم و نهایت احساس
      خشڪیده ام و او همان است
       ڪه به دل ساده ام فهماند
          و دوست داشتن چقدر
                زیباست!!!❤️