تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل نور ماه.

تو‌ دوست داشتنی ای، دقیقا مثل نور ماه.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل خوردن قهوه وسط سرمای زمستون‌.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل اهنگ گوش دادن.

تو‌ دوست‌ داشتنی‌ ای، دقیقا مثل بغل کردن.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل زنگ آخر مدرسه.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل خوردن آب یخ وسط گرمای تابستون‌.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل برگشتن از آخرین امتحان.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل ناز کردن گربه ها.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل بارون.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل وزیدن نسیم خنک قبل از طلوع خورشید.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل خواب بعد از حموم.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل پول.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل بوی تن نوزاد.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل حس بین گریه و خنده.

تو‌ دوست داشتنی ای، دقیقا مثل صفحه آخر کتاب.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل شنیدن صدای موج‌های دریا.

تو دوست داشتنی‌ ای، دقیقا مثل حس دراز کشیدن زیر آسمون ساکت و سیاه شب.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثله خوردن بستنی وسطه سرما.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل ذوقِ بعد از خریدن‌ چیزای مورد علاقه‌م‌.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل ممه.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل رفتن به شهر بازی.

تو دوست‌ داشتنی‌ ای، دقیقا مثل پایان خرداد و امتحانات.

تو‌ دوست داشتنی ای، دقیقا مثل خواب.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل تماشا کردن ستاره ها.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل خوردن غذای مورد علاقه.

تو دوست داشتنی ای، دقیقا مثل حس رسیدن به ارزوهام.