من خودم بودم

من خودم بودم
دستی که صداقت می‌کاشت
گرچه در حسرت گندم پوسید...
من خودم بودم
هر پنجره‌ای که
به سرسبزترین نقطه بودن وا بود
و خدا می‌داند
بی‌کسی از ته دلبستگی‌ام پیدا بود...



#جبران خلیل جبران
#فتوشعر
‌‎‎‎‎‌‌‎‎‌‎‌‌‎‌‌‎‎‎‎‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‎‎‌‌‎‌‌‍‌‍‎‎‎‎‌‌‎‎‌‎‌‌‎‌‌‎‎‎‎‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‎‌‌‎