ززززززززززززخم نوشته دلم ......................

ڪَاهی وقت ها یاد یڪ نفر بی هوا در دلت مذاب میشود
زخم کاری دلت که سالهای سال استخوان لای زخم دل مانده که یدک میکشی
گاهی بی هوا زخم دمل باز میکند زخمی که در حال جوش خوردن بود تمام بدنت را چرکی میکند بیشتر رووووحت را.....
و تو هم مدام رویش نمڪ می‌ریزی…!!!!
با هر بارانی
با هر بوی عطری
هر خاطره‌ای
هر حرفی، هر لبخندی با هر رهنگذری
و هر ڪوچڪترین چیزی شبیه او…
زخمت کاری میشه
وخیلی وقتها ناخوااااااسته
برای هر ادمی
این زخم کهنه تازه میشود .... امان از زخمهای کهنه که تازه شوند
بدتر از نمک روی زخمه
تااااازه میدانی بدترش ڪجاااااااااااااااااااس؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آنجا ڪه آن یڪ نفر
حتی ذره‌ای به تو فڪر
نمی‌ڪند
اما تو یادش را با خودت همه جا میبری…
اما تو، زخم‌ات خوب شدنی نیست!
راستی…
ما چرا، مثل آدم‌های رفته‌ی‌مان
فراموشی نمیڪَیریم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چرا نمیایم از اون ادم بیروووووووون
آریا ...... آریا ........ آریا
من هماااااااااااااااان
خلوت یک زخمم...🌹👌👌👌👌👌

اریا بدون مخاطب خااااااااااااااص 😪😪😪😪😪😪😪😌😌😌😌😌😌👌👌👌👌😪