-میدونی که صدای نفسهات رو میشناسم؟

-میدونی که صدای نفسهات رو میشناسم؟ 
پاسخش لبخندی بود که ندیده، لمس شد. 
-میدونی که لبخندت رو از پشت سرت هم میبینم؟ 
با سکوت پسر کوچکتر ادامه داد؛
-نخند رئیس... قلبم طاقتش رو نداره!