ما "تظاهر" را خوب بلدیم

ما "تظاهر" را خوب بلدیم
وانمود می کنیم ؛ به کسی نیازی نداریم
که حالمان با خودمان خوب است
که عینِ خیالمان هم نیست!
اما جایی میانه ی راه ؛
در نهایتِ غرور و ایستادگیِ مان، فرو می ریزیم
از دردِ ؛ هیچ کسی را نداشتن ،
از دردِ ؛ دل را به کسی نبستن ،
از دردِ "در میانِ جمع ، تنها بودن" ... !
همه ی آدم ها نیاز دارند یکی را داشته باشند
که در نهایتِ تنهایی و خستگی ؛
دلشان به دوست داشتنش گرم باشد .
آدم ، بدونِ عشق و محبت زود، پیر می شود.
یک نفر باید باشد!
یک نفر ؛ که عاشقش باشی ،
یک نفر ؛ که عاشقت باشد..