برف

یه جا خوندم که موقعی که برف میباره همه جا ساکت میشه، چون دونه‌های برف امواج صوتی رو جذب میکنن. من فکر می‌کنم آدمی هم که دوستش داری مثل برف می‌مونه. از وقتی میاد به زندگیت، دیگه هیچ صدایی رو نمی‌شنوی، و چشمت دیگه هیچ جا رو نمی‌بینه. فقط و فقط همون آدمو میبینی و در وجودش غرق میشی …