آب را گل نکنیم

در فرودست انگار کفتری می خورد آب

 یا که در بیشه ای دور سیره ای پر می شوید 

یادر آبادی کوزه ای پر می گردد

آب را گل نکنیم 

شاید این آبروان 

می رود پای سپیدار تا فرو شوید اندوه دلی

 دست درویشی شاید نان خشکیده فروبرده در آب