دستور قرآن درباره دشمنان بدعهد و پیمانشکن

‌
♻️ دستور قرآن درباره دشمنان بدعهد و پیمان‌شکن!

وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ
و اگر پیمان‌هایشان را پس از تعهدشان شکستند و در دین شما زبان به طعنه و عیب جویی گشودند، در این صورت با پیشوایان کفر بجنگید که آنان را [نسبت به پیمان هایشان] هیچ تعهدی نیست، باشد که [از طعنه زدن و پیمان شکنی] بازایستند.

بر اساس مفاد آیه و تفاسیر آن، چهار اصل راهبردی را می‌توان استنباط کرد:

۱. حق برقراری پیمان: برقراری توافق و پایبندی به آن، تا زمانی که طرف مقابل محترم می‌شمارد، امری مشروع است.
۲. حق واکنش در برابر پیمانشکنی: در صورت نقض آشکار پیمان و همراه شدن آن با اهانت یا خصومت (مانند تشدید تحریم‌ها پس از توافق)، حق واکنش متقابل و متناسب برای طرف زیاندیده محفوظ است.
۳. هدف واکنش، بازدارندگی است نه انتقام: هدف از هر اقدام متقابلی (مانند کاهش تعهدات) باید وادار کردن طرف مقابل به توقف تخلف و بازگشت به تعهداتش باشد (مفهوم "لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ").
۴. تمرکز بر تصمیم‌گیرندگان: هرگونه اقدام باید معطوف به نهادها و رهبران تصمیم‌گیرنده طرف مقابل باشد، نه عموم مردم آن کشورها.