عشق چیز عجیبیه...

حسی که تعریفی نداره ولی یک دنیا عمق داره و تا غرقش نشی متوجه نمیشی چیه، اون وقته که نجات پیدا کردنی وجود نداره.
واقعا چیه این عشق، از درون خوردت میکنه و از بیرون رسوا...
ولی عشقی که ثمر داشته باشه آبادت میکنه، زمان رو متوقف و قدمهات رو مثل پر سبک...
پ.ن:
هیچوقت عاشقی که به عشقش نرسیده رو بخاطر باختن خودش ملامت نکنیم...
اون عشقشو باخته، زندگی اولویت بعد از عشق.