عاشقی رسمِ قشنگیست که بی بال و پَرست

عاشقی رسمِ قشنگیست که بی بال و پَرست
و تو را تا به خدا می‌خواند

تو در این راه چنان تنهایی
که صدای نَمِ چشمانِ خودت می‌بینی

هر چه گویم ، نشود معنیِ عشق ،
که تو در نزدِ همه زیبایی

شاید آخر نتوان گفت که این زیبا ، چیست
یا که پروانه نگوید اسرار

هر چه هست می‌دانم ، که « غُبارم »
و من از دلهره‌‌ی تَرکِ نگارم ، بخدا بیزارم


شهریار

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌♥️♥️سلامتی هرچی سربازه
تنتون سالم باشه
انشاالله