لطفا تا آخر گوش بدین!

لطفا تا آخر گوش بدین!

دل آدم گاهی گرم می شود چه ساده،به یک دلخوشی کوچک...
یک احوالپرسی ساده...
یک دلداری کوتاه...
به یک "تکانِ سر" یعنی تورا
می فهمم..."
به یک گوش دادنِ خالیِ بدونِ داوری!
به یک همراهی شدن کوچک...
به حتی یک همراهیِ کوتاه ممتد...
به یک پرسش"روزگارت چگونه است".
به یک دعوتِ کوچکِ به صرفِ یک
فنجان قهوه...
به یک وقت گذاشتن برای تو..
به شنیدنِ یک"من کنارت هستم"..
به یک هدیه یِ بی مناسبت..
به یک غافلگیری..
به یک خوشحال کردنِ کوچک...
به یک شاخه یِ گل...
دلِ آدم چه شاد است...
به یک فهمیده شدنِ درست...!
به یک لبخند،به یک سلام...
به یک تعریف..
به یک تایید..
به یک تبریک...
و ما چه بی رحمانه این
دلخوشی های کوچک و ساده
را از هم دریغ می کنیم...
و تمامِ محبت و
دوست داشتن هایمان را
گذاشته ایم کنار،
تا به یکباره آنها را پس
از مرگ نثارِ هم کنیم...

چه بی رحمانه.....!

چشم ما در پی خوبانِ جهان
خواهد بود،
تا جهان باقیُ،آیین محبت
باقی ست...