«به رنج اگه بها بدیم، مثه یه سانسورچی، ما رو از زندگی حذف

«به رنج اگه بها بدیم، مثه یه سانسورچی، ما رو از زندگی حذف میکنه و عين یه قیچی، راه نفسمون رو هم میبُره! اگه سر هر چی تن بديم بهش، زمستون، تنها فصل وجودمون ميشه و بهار ديگه حتى براى يك ديد و بازديد ساده هم، در خونمون رو نميزنه!»
دستاش، روى خمير نخودچى، خبر از اومدن باهار ميداد كه قرار بود كام تلخ زندگى رو شيرين كنه!