من ترجیح میدم هیچکس دورم نباشه، اما یه آدم که واقعیه باشه

من ترجیح میدم هیچکس دورم نباشه، اما یه آدم که واقعیه باشه، همون یه آدم کافیه.
یکی باشه که منو بفهمه‌، بفهمه چی میگم، بفهمه حرفامو، بفهمه دردامو.
بنظرم اگه یه آدم واقعی بیاد تو زندگیت خنده هاشو، غماشو باهات شریک شه، بشینه پای حرفات، بهت انگیزه بده برای زندگی، بودنش با ارزش تر از هر چیز دیگست.
وقتی یه آدم واقعی بیاد تو زندگیت بهت یاد میده چطوری واقعی های زندگیتو پیدا کنی...