جهان بزرگ است و از یاد بردن کوچکی مان آسان. مثل پسماند ست

جهان بزرگ است و از یاد بردن کوچکی‌مان آسان. مثل پسماند ستاره‌ها،زمان هم تحلیلمان می‌برد...
او گمان می‌کرد با خوبی بی‌حد‌ و ‌حصر به دیگران،برایش جاودانگی به ارمغان می‌آورد؛ یک پیروزی که حضور کوتاهش روی سِن را طولانی‌تر میکند. اشتباه میکرد. داروَک به فراموشی سپرده میشد،کار نجیبانه‌اش قدر دانسته نمیشد و فداکاری‌اش در سایه‌ی انسان‌هایی ناشایسته‌تر قرار میگرفت. میتوانست در ناامیدی غوطه‌ور شود،می‌توانست مزه‌ی استخوان‌های خشکیده‌‌ی تلخی و افسوس را زیر دندان‌هایش نگه دارد،
اما در عوض،تصمیم گرفت به آغوش معشوقِ زیر خروارها خاکش برگردد...
آهنگ ویدیو:Nothing else matters

پ.ن:کامنت‌ها خوانده شود...