فکر می کنم جای خالی آدم ها، درواقع جای خالی بودنشان نیست،

فکر می‌کنم جای خالی آدم‌ها، درواقع جای خالی بودنشان نیست، جای خالی تکه‌ای از قلبمان است که خانه‌یشان بوده، به نامشان بوده، و حالا به وقت ِسفر و بستن بار و بنه، آن تکه‌ را هم با خود برده‌اند. این است که همیشه در یاد نبودنِ کسی، گوشه‌ای از قلبمان درد می‌گیرد و می‌‌‌سوزد.

.