به خودم تلقین می کنم که تو صدایم را شنیده ای و قدری از هو

به خودم تلقین می‌کنم که تو صدایم را شنیده‌ای و قدری از هوای ملکوتی بین الحرمینت را برای دل خسته‌ام فرستاده‌ای… من به همین چیزها دل خوش کرده‌ام و گرنه که تا بحال از غم دوریت … دلم می‌سوزد که نمی‌توانم از نزدیک ببویمت…. کربلا یعنی همان دلتنگی هر روز و شب….