شب یلدا (شعر)

بنام خدا
با به پایان رسیدن خزانِ خاطره انگیز، بهار زندگانی زمستان و شب قرار عاشقانه پاییز و زمستان، با استقبال گرم از سرما، همراه با جوانه زدن امید در دل های نا امید از راه می رسد، و"یلدا" می شود چراغانی‌ترین شب زمین و شب آئینی رنگارنگ و همیشه جاودانی و گرمابخش کانون خانواده، با اجرای آیین دور هم جمع شدن برای همدلی و نزدیکی دل‌ها و مرور خاطرات قشنگ، به بهانه شاد بودن کنار هم و یک دقیقه بیشتر باهم بودن و نشاندن گل لبخند بر لبان هم وشادمانی و بزم و سرور... ، و این است بلندای یک فرهنگ و رسم نیاکانمان و نشان سنت ما ایرانیان، و تکرار سرمشق خوبی ها و زنده ماندن پندها و تجربه ها و...!
●سنت زیبای یلدا را گرامی می داریم
شعر یلدا تقدیم شما خوبان یلدائی:
○سنت نیاکان (یلدا)
(براساس حروف کلمات "شب یلدا" در اول ابیات)
بنام خدا
(ش) شب طولانی و سردی، که دارد
نشانِ جشنی از اقوام پیشین
(ب) بهـارِ همدلی و ، پیکِ شادی
بُوَد تاریخِ ما را ، برگِ زرّین
(ی) یکی سنت ، زِفرهنگِ نیاکان
کهن آدابِ دورانهای دیرین
(ل) لب پیر و جوان خندان زنامَش
به یُمنَش محفل ما گرم و شیرین
(د) دهَد شور و نشاط و شادمانی
به هر جمعی، بساطِ خوانِ رنگین
(ا) " اَساسَش " رونقِ دورهمی ها
بمـاند جاودان این رسم و آئین
(نژاد - یلدای ۱۴۰۳)
● یلدا بر همگان مبارک
پایگاههای ثبت این شعر:
https://shereno.com
https://sherenab.com
https://www.shereiran.ir
http://shaeranejavan.com