حوالیِ خیابانی نشسته بودم، خیابانی سوت و کور، خالی از هر

‌ حوالیِ خیابانی نشسته بودم، خیابانی سوت و کور، خالی از هر آدمی، دفتری داشتم پر شده از طرح چشمان تو، عکس هایی برایم مانده بود از نگاه های زیبای تو، من ماندم و شاعری های عاشقانه، آن هم برای تو. اما چه فایده عزیزم؟ تو رویایی هستی که هرگز تمام نمی‌شوی. ‌ ‌ ‌ ‌ ‌